سکوت.....
بعضی وقت ها سکوت میکنی چون اینقدر رنجیدی که نمیخوای حرفی بزنی...
بعضی وقت ها سکوت میکنی چون حرفی واسه گفتن نداری ....
گاه سکوت به اعتراضه گاهی هم به انتظار....
اما بیشتر وقتا سکوت....
واسه اینه که هیچ کلمه ای نمیتونه...
غمی که تو وجودت داری توصیف کنه.....
شمع.....
چرا وقتی من میسوزم تو آب میشوی؟
شمع جواب داد؟
مگر میشود کسی که در قلب من است بسوزد و من اشک نریزم
دلتنگی هایم را در بقچه ای می پیچم و میشمارمشان
از اول تا آخر چند بارو چند بار تا شاید کم شوند
یادم می آید بچه که بودیم می گفتند:
اگر چیزی را زیاد بشماری کم می شود
پس چرا هر چه دلتنگی هایم را می شمارم زیادتر میشوند
پیمان شکسته
دستهایم را به تمنای بودن در دستهای تو گذاشتم
اما افسوس که سردی نگاهت گرمای دستانم را
از یادم برد.....
میخواستم باور کنم که بودنت تکیه گاهم است
اما سردی چشمانت دلم را شکست.....
نفسهایم در سینه حبس شد چشمانم حلقه ی
اشک به دامن گرفتند و تو چشمهایت را به روی من بستی
و مرا در ساحل زندگی تنها گذاشتی.....
و شکستی پیمانی را که آسمانی بود......
هر روز برایت چند خطی دلتنگی مینویسم
هر روز ذره ای از دلتنگی ام را سر این صفحه ها خالی می کنم
تو را نمی دانم ولی من این دوری را تاب نمی آورم
میدانم روزی که دیر نیست.....
پای همین صفحه های بی جان از نفس می افتم
و قصه ی عاشقی من هم تمام می شود
وقتی تک تک خطوط را می خوانی به یاد داشته باش
من ذره ذره ی وجودم را لغت کردم و برای تو سرودم
تویی که تنها آرزوی منی .....
همان آرزوی محال همیشگی ......
کاش اینجا بودی .......
غم......
که میگفت....
تا آخرین لحظه زندگی با تو هستم....
از او پرسیدم تو کیستی....
گفت من غم هستم....
آن زمان طفلی بیش نبودم و معنی واژه ی غم را نمی فهمیدم
فکر میکردم که غم عروسکیست که میتوانم با او بازی کنم
حال که بزرگ شده ام و مفهوم برایم خیلی روشن شده است
فهمیدم که من عروسکی هستم بازیچه غم ......
درد دل
چگونه است حال من با غم ها می سازم با کنایه ها می سوزم
به آدم هایی که مرا شکستند لبخند می زنم لبخندی تلخ
خداوندا ! می شود بگویی کجای این دنیا جای من است
از تو و دنیایی که آفریدی فقط در اعماق زمین اندازه یک قبر
فقط یک قبر در دورترین نقطه جهان می خواهم
خدایا خسته ام خسته .......
ای کاش می شد فهمیدکه در دل آسمان چه می گذرد
که امشب با ناله ای بغض آلود بر دیار این دل خسته اشک می ریزد
نمی دانم چرا امشب واژه هایم تر شده اند مثل آسمان که امشب میبارد
و آنکه باران بر لبه ی پنجره احساسم می نشیندو چشمانم را نوازش
میدهد تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم ......
این شب ها چشم های من خسته است گاهی اشک گاهی انتظار........
این سهم چشم های من است .....
گفتم نرو پر پر میشم …گفتی میخوام رها باشم….
گفتم آخه عاشق شدم … گفتی میخوام تنها باشم
از تو میگذرم بی آنکه دیگر تو را ببینم ،
از تو میگذرم بی آنکه خاطره ای را از تو بر دوش بکشم ،